Geçmişin muhakemesini yapamam
Boğar adamı…
Şimdi susmanın,
Ve notası bozulmuş
Bir ayrılık bestesini dinlemenin tam sırası….
Alışınca koymuyor eskisi kadar
Sevdalar artık bir kısır döngü
Mutluluk kadar doğal geliyor,
Kıçı kırık elvedalar…
Öldürmüyor ama batıyor süngü
Bundan böyle ezbere alındı zamanlar,
Gündüzleri güler yüz…
Gece karanlık olup girdiğinde odaya
Yüreklerde güz…
Hüznün de saati belli değil
bir gider bir gelir…
Ne kadar ayrılık
O kadar şiir…
“Ne Kadar Ayrılık O Kadar Şiiir” üzerine 4 yorum
eldivenlerim kayboldu,
sustum…
herkez her sevdayı aşk sandı.
dinledim…
kimsenin kimseyi dinlemediği masada:
ilk önce sevda kalktı
sonra ardı sıra aşk
bir meşk kaldı
ozaman anladım
eldivelerim bıraktığım yerdeydi.
evet ne kadar ayrılık varsa kadehimizde
bir okadar da şiir
her ayrılık bir beraberiliğin habercisi.
hangimiz tek bir masada oturduk ki….!!!!!!
NEFES ALDIĞINDA VEREBİLİYORMUSUN
denizin dibinde bir yer var..
kalem uçlarında yaşıyor…
dalgalara inat yosun tutmadan..
parmaklarımın ucundan mürekkebimden kayanlar
denizin dibinde bir yer var.
korunaksız barınaklarda,biçilmiş kaptanlar
selam verip tek tek yol alanlar
birazcık bizden birazcık bundan çalanlar
önceden tırtıl olup uçanlar…..
parmaklarımın ucundan mürekkebimden kayanlar.
denizin dibinde bir yer var……
aynı anda bağırıp sonra nedense susanlar
bazen nazım bazen atilla ilhan
birazcıkda ediple dizelerde dolup boşalanlar
sen benleri sesizce raflara kaldıranlar
parmaklarımın ucundan ansızın birbir kayanlar…….
önce ağaç olup kül olmuş yananlar,
sonra susmus bir bir yalanlar…
yüzme bilmeyen biz gibi gökyüzündeki yaşayanlar
kısacası tüm insanlar…
denizin dibinde bir yer var…………
HİÇ DENİZDE NEFEZ ALIP YAŞAMAYI DENEDİNİZMİ….!
bende sizin gibi düşünüyorum ne zamanki olunsuz düşünürsem olumsuz oluyor ama olumlu düşünce bundan sonra olumsuza yer yok
Ayrılığa alışmak..
uzunca bir surenin ilk evresidir.
onsuzluga alismak.
yalnizliga alismak.
yeni insanlar tanimak
yeni insanlara alismaya calismak
alisamamak
biriyle beraber olmayi ozlemek
aradigin gibi birini bulamamak
onu ozlemeye baslamak
icine kapanmak
herseyi anlamsiz bulmak.
beklemek…
bitecek bu iş dedikten sonra, kişi kafasında defalarca ayrılık konuşmaları yapar sevgilisiyle, onsuz bir hayat nasıl olur diye düşünür, onu bir daha görmemek nasıl hissettirir, yokluğuna nasıl dayanılır… böylece daha ayrılmadan ayrılığa alışır insan, her şey daha kolay gelir; ayrılık da onsuzluk da.
eldivenlerim kayboldu,
sustum…
herkez her sevdayı aşk sandı.
dinledim…
kimsenin kimseyi dinlemediği masada:
ilk önce sevda kalktı
sonra ardı sıra aşk
bir meşk kaldı
ozaman anladım
eldivelerim bıraktığım yerdeydi.
evet ne kadar ayrılık varsa kadehimizde
bir okadar da şiir
her ayrılık bir beraberiliğin habercisi.
hangimiz tek bir masada oturduk ki….!!!!!!
NEFES ALDIĞINDA VEREBİLİYORMUSUN
denizin dibinde bir yer var..
kalem uçlarında yaşıyor…
dalgalara inat yosun tutmadan..
parmaklarımın ucundan mürekkebimden kayanlar
denizin dibinde bir yer var.
korunaksız barınaklarda,biçilmiş kaptanlar
selam verip tek tek yol alanlar
birazcık bizden birazcık bundan çalanlar
önceden tırtıl olup uçanlar…..
parmaklarımın ucundan mürekkebimden kayanlar.
denizin dibinde bir yer var……
aynı anda bağırıp sonra nedense susanlar
bazen nazım bazen atilla ilhan
birazcıkda ediple dizelerde dolup boşalanlar
sen benleri sesizce raflara kaldıranlar
parmaklarımın ucundan ansızın birbir kayanlar…….
önce ağaç olup kül olmuş yananlar,
sonra susmus bir bir yalanlar…
yüzme bilmeyen biz gibi gökyüzündeki yaşayanlar
kısacası tüm insanlar…
denizin dibinde bir yer var…………
HİÇ DENİZDE NEFEZ ALIP YAŞAMAYI DENEDİNİZMİ….!
bende sizin gibi düşünüyorum ne zamanki olunsuz düşünürsem olumsuz oluyor ama olumlu düşünce bundan sonra olumsuza yer yok
Ayrılığa alışmak..
uzunca bir surenin ilk evresidir.
onsuzluga alismak.
yalnizliga alismak.
yeni insanlar tanimak
yeni insanlara alismaya calismak
alisamamak
biriyle beraber olmayi ozlemek
aradigin gibi birini bulamamak
onu ozlemeye baslamak
icine kapanmak
herseyi anlamsiz bulmak.
beklemek…
bitecek bu iş dedikten sonra, kişi kafasında defalarca ayrılık konuşmaları yapar sevgilisiyle, onsuz bir hayat nasıl olur diye düşünür, onu bir daha görmemek nasıl hissettirir, yokluğuna nasıl dayanılır… böylece daha ayrılmadan ayrılığa alışır insan, her şey daha kolay gelir; ayrılık da onsuzluk da.