Doğarken bileğine takmışlar savaşın adını
Bilseydin pembeyi hiç tanıyamayacağını
Gözlerini açarmıydın bu hayata acaba
Kuşlar uçmayan gökyüzü mavi olsa ne olurdu
Yuvarlakmış dünya, okyanuslar, buzullar
Daha güçlüler varmış sanane
Kağıttan gemin bile olmayacaksa
Attığın taşla bir tankı yaralamak
En çok oynadığın oyun mu olacaktı
Sahnede uçuşan mermileri çizgi film diye
Koydular önüne
Bitti sandığında
Kalkıp alkışlamanı beklediler
Küçük ellerinde biriken acılarını
Koy bir salıncağa salla dediler
Taşa kesilmiş kalplerine
Kurşun geçirmeyen yelek giydiler
Paletlerin dağıttığı toprak kalelere
Sakladığın hayallerinde
Postal izleri var şimdi
Onların adalet dediği cümleler
Tekerlemen olsun istediler
Aslında gözleri bağlanan bizdik körebe oyununda
Çocukların barış düşlerinde bizi sobelediler.
Pedaliza
Estağfurullah şair değilim de yazmıştım o zamanlar.
savaş en çok çocuklarla oynuyorken 🙁
bu şiirin şaiiri kimdir ?
nedir ki savaş bir oyun mu ?hem de acımasızca oynanmış bir oyun.
Keske savas diye birsey olmasa cocuklarimiz herhes yasasa kimin malini paylasamiyoruz su yalan dunyada
bu şiirin ismi …Savaş Oyun mu olmalı 🙁