Doğarken bileğine takmışlar savaşın adını
Bilseydin pembeyi hiç tanıyamayacağını
Gözlerini açarmıydın bu hayata acaba
Kuşlar uçmayan gökyüzü mavi olsa ne olurdu
Yuvarlakmış dünya, okyanuslar, buzullar
Daha güçlüler varmış sanane
Kağıttan gemin bile olmayacaksa

Attığın taşla bir tankı yaralamak
En çok oynadığın oyun mu olacaktı
Sahnede uçuşan mermileri çizgi film diye
Koydular önüne
Bitti sandığında
Kalkıp alkışlamanı beklediler

Küçük ellerinde biriken acılarını
Koy bir salıncağa salla dediler
Taşa kesilmiş kalplerine
Kurşun geçirmeyen yelek giydiler

Paletlerin dağıttığı toprak kalelere
Sakladığın hayallerinde
Postal izleri var şimdi
Onların adalet dediği cümleler
Tekerlemen olsun istediler

Aslında gözleri bağlanan bizdik körebe oyununda
Çocukların barış düşlerinde bizi sobelediler.

Pedaliza