dün Latin Amerikalı, Afrikalı, Asyalı
Ortadoğuluydum..
su gibi azizdim, Nil kadar coşkun
ve olduğum kadar ‘yerli’..

bugün petrol kadar neftî
kurşun gibi ağır
elmas kadar kanlı
Lût gibi acılı
Akdeniz kadar tuzlu
yersiz yurtsuz ve huzursuzum..

hani dokunmasalardı tabii akışıma
kanallar açıp içime, karıştırmasalar lağımlarını gün görmemiş sularıma
kıymasalar masum bakışlarıma yeryüzünün lanetlileri
dökmeselerdi kanımı, kanlanmasaydı kıyılarım
sonsuza dek berrak, saf ve duru akacaktım..
..
şimdi içimde piç bir sürgün, uzun bir yalnızlık var..

nezirinbiri